DE KERKPROVINCIE VAN TAMALE
Het
Bisdom Navrongo-Bolgatanga
opent
de “Viering van 100 jaar Genade”.
In mei van dit jubeljaar 2006 is in de Tamalese Kerkprovincie van de Katholieke
Kerk van Ghana de viering van “100 jaar
missionering en evangelisatie van noord Ghana” officieel van start gegaan.
Deze wordt gekenmerkt door verscheidene thema’s: ontmoeting, dialoog,
sacramenten, rechtvaardigheid en vrede. Deze thema’s zijn tevens een
samenvatting van de specifieke visie van evangelisatie zoals ze in deze
Kerkprovincie tot uitdrukking komt.
Het hoofd-thema van de vieringen is "100 jaar van Genade". Van mei 2006 tot april 2007 zijn er
diverse vieringen in de vier noordelijke bisdommen. Sinds Navrongo-Bolgatanga
de bakermat is van de Kerk in Noord Ghana, zijn de vieringen daar van start
gegaan.
25 mei 2006. In zijn preek ter gelegenheid van deze plechtige opening
op het feest van Hemelvaart, legde Bisschop Lucas Abadamloora, bisschop van
Navrongo-Bolgatanga, de nadruk op het thema van "de missionaire opdracht van de wereldkerk", zoals verkondigd
in het evangelie van Mattheus (Mt 28:19).
Volgens hem is de Kerk
in dit deel van Ghana de vrucht van de missionering door de eerste
missionarissen, die gehoor gegeven hadden aan de opdracht van de Heer,
"Gaat uit en maakt alle naties tot
mijn leerlingen….". En, zo drong hij aan, "wij die de vruchten van deze zendingsopdracht hebben mogen plukken,
hebben nu ook de plicht om elkaar te missioneren".
De Provinciaal van de Ghana-Nigeria Provincie van de
Missionarissen van Afrika, pater Francis Bomansaan, reageerde - geïnspireerd op
de uitdagende woorden van de bisschop gericht aan het volk Gods - door in de
naam van de Sociëteit bisschop Abadamloora een Bijbel en een plaatselijke viool
aan te bieden.
Shakespeare zei eens, "als muziek voedsel voor liefde is, ga
door met spelen…" En Francis leek te zeggen, "omdat je het Evangelie als iets goeds
beschouwt voor je ziel, ga door met dansen"!
In navolging van dit
goede voorbeeld bood Zr. Gisela, de Provinciaal van de Missiezusters van Onze
Lieve Vrouw van Afrika, haar collega van de “Zusters
van Mary Immaculate” (SMI) een brandende kaars aan. En met de ogen van het
geloof kon je de "oude man" Lavigerie, zien glimlachen vanuit het
verre hiernamaals met een heel nadrukkelijk "JA!".
26 mei 2006 was de Herdenkingsdag
ter ere van de eerste "missionarissen en plaatselijke evangelisten"
(katechisten), "door wier zwoegen, offerbereidheid en transpiratie wij de
heilsboodschap ontvangen hebben", zo staat het in de Eeuwfeest Brochure.
De Eucharistie werd
gelijktijdig gevierd op vijf plaatsen in het bisdom: Kongo, Bolgatanga, Wiagha,
Navrongo, and Bongo; en in ieder van deze
plaatsen ging een bisschop voor. Bisschop Abadamloora gaf dank aan God
voor de "vele gunsten en
genade" van Hem ontvangen. Vervolgens vernoemde hij deze zegeningen
van God een voor een:
§
Hij koos ons uit om met
Jezus te zijn, gedoopt te worden in Hem, en Zijn leerlingen te zijn.
§
Heilig zijn, in
navolging van Jezus, met een hart herboren om het goede te doen, is alleen maar
mogelijk dank zij Zijn genade.
§
Hij heeft al onze zonden
vergeven.
§
Wij mogen ons gelukkig
noemen dat we Hem kennen en onze Vader mogen noemen.
§
Wij leven niet langer in
duisternis en onwetendheid.
§
Omdat Hij ons
aller-Vader is, zijn wij, ongeacht onze afkomst, allemaal broeders en zusters
van elkaar.
Vervolgens prees hij de
"de boodschappers die ons de Blijde Boodschap brachten, de Missionarissen,
instrumenten van dit Goede Nieuws in Gods handen", die ook vandaag nog het
Evangelie verkondigen.
"We denken hier
heel bijzonder aan de missionarissen die hier 100 jaar geleden begonnen",
zoals de Missionarissen van Afrika en al diegenen die door de jaren heen in hun
voetspoor traden, zoals
·
de Missiezusters van
Onze Lieve Vrouw van Afrika (MSOLA),
·
de Sociëteit van het
Onbevlekt hart van Maria (SMI)
·
De Missionarissen van
het Goddelijk Woord (SVD)
·
SHCJ
·
de Zusters van Liefde
van Sint Anna.
·
de Dochters van Liefde
van St. Vincent de Paul.
·
Lekenmissionarissen en
Catechisten, die gevormd door de missionarissen ook vandaag nog naaste
medewerkers van de priesters zijn.
Er zijn volgens hem nog
veel meer mogelijkheden voor verdere missionering. "We willen meer",
zei hij, maar hij benadrukte ook de noodzaak voor "onze plaatselijke
medewerking …. want missionering kan niet door één enkele hand gerealiseerd
worden".
Het hoogtepunt van de dag
was het toekennen van de “Diocesane
Eeuwfeest Onderscheiding” aan vele mannen en vrouwen die een vooraanstaande
rol gespeeld hebben in het verspreiden van het Evangelie, van de klokkenluider
tot de oudste katholiek, die - ongeveer 90 jaar oud – nu nog steeds de drum
bespeelt gedurende de Eucharistievieringen.
Na de Eucharistie ging
men in processie, geleid door de bisschop, naar het kerkhof, waar twee
Missionarissen van Afrika begraven liggen. Beiden zijn hier gestorven nog vóór
hun veertigste verjaardag!
Hun
evangelisatie leeft echter nog steeds voort.
27 mei: iedereen was weer terug in de co-kathedraal van
Navrongo. The Apostolische Nuntius in Ghana, Aartsbisschop George Kocherry,
ging voor in de Eucharistie. "We zijn in een feestelijke stemming",
verklaarde hij, en dat was inderdaad zo, getuige de grote verscheidenheid aan
kleuren, het ritme van de drums, de ululaties
van de onvermoeibare vrouwen, die zich voor het merendeel in
"eeuwfeest kleding" gestoken hadden, het voet- en heupdansen van de
meisjes en de aanwezigheid van acht bisschoppen, een groot aantal priesters en
ontelbare misdienaars.
Als "pauselijke woordvoerder" vond de Nuntius een geschikt
moment om iedereen in de geest te leiden naar het centrum van het katholieke
geloof, Rome. "Ik ben erg blij U mee te delen dat de Heilige Vader, Paus
Benedictus XVI deze kerk verheven heeft tot de
status van Basiliek. Van nu af zal deze kerk bekend staan als de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van Zeven
Smarten ", verklaarde hij onder luid applaus en ululaties,
vuurwerk en geweerschoten!
Volgens de Nuntius
brengt daadwerkelijke evangelisatie Jezus naar de mensen toe. Hij feliciteerde
Bisschop Abadamloora voor zijn moeiteloze inzet in het verkrijgen van de status
van basiliek voor deze kerk, gebouwd door de missionarissen uit plaatselijk
materiaal.
Hij noemde de
voorwaarden op voor een kerk om tot basiliek verheven te worden, zoals zijn
historische en godsdienstige belangrijkheid, architectonische structuur en
geschiktheid voor liturgische doeleinden. "De Kerk van Navrongo voldoet
aan al deze voorwaarden. Het is de moederkerk van het Noorden, waar de
Missionarissen van Afrika de allereerste Eucharistie gevierd hebben. Het moet
op de duur een geestelijk vernieuwingscentrum worden, want een basiliek is een
diocesaan centrum voor liturgie, retraites en volksdevoties", zo
verklaarde hij.[1]
·
De Nuntius vervolgde
zijn boodschap met de aandacht van het volk Gods te vestigen op de
belangrijkheid van deze viering van 100 jaar Genade, die tot uitdrukking komt
in de bijzondere geschenken van de Heilige Vader:
·
een nieuwe Kardinaal,
·
een Basiliek voor
geestelijke vernieuwing en liturgische vorming
·
een Monstrans om de
Eucharistische Aanbidding een nieuwe impuls te geven.
·
Als basiliek heeft de kerk
een bijzondere band met de Heilige Stoel en heeft het voorrecht om de vlag van
het Vaticaan te laten waaien.
28 mei was de laatste dag van de plechtige opening van het
eeuwfeest in Navrongo. Deze keer ging Peter Kardinaal Appiah Turkson voor in de
liturgie. Het thema "De Belofte van
de Geest" maakte ons bewust dat de "Missie opdracht nog niet ten
einde is en dat ook wij door diezelfde Geest voortgedreven worden om het geloof
verder te verspreiden".
Het hoogtepunt van deze
dag waren de Pauselijke Onderscheidingen, waarvan er één bestemd was voor Pater
Hugo Van den Haute, M.Afr., die dit jaar zijn gouden priesterfeest vierde.
En wij moeten nu vooruit
blijven gaan met de woorden van het Eeuwfeest lied:
Heer, wij danken U voor
honderd genadejaren
Wij vereren U en wij
loven Uw naam
Wij aanbidden U, Heer,
onze God,
Wij vereren U en Uw naam
loven we
Heer, wij danken U en we
zeggen:
AMEN
Malachy
Nwanalobi Oleru
Voor het officieele GEBED VAN HET EEUWFEEST klik hier.
[1] Heden ten dage krijgt een
rooms-Katholieke kerk de benaming basiliek
als een eretitel, bijvoorbeeld voor een bekend bedevaartsoord of voor een kerk
met een bijzonder verleden of een bijzondere functie of betekenis. Dit gebeurt
bij besluit van het Vaticaan. Als kenmerk van deze eretitel wordt de kerk dan
voorzien van conopeum en tintinnabulum. Deze symbolische kenmerken worden op het priesterkoor geplaatst. In alle gevallen gaat het om de titel basilica
minor; de titel basilica major is voorbehouden aan vijf kerken,
waarvan vier in Rome: de Sint-Pieterskerk, de Sint-Jan van Lateranen, de Santa Maria Maggiore en de Sint-Paulus buiten de Muren. Buiten Rome heeft alleen de basiliek van Sint-Franciscus
te Assisi deze titel.
Webmaster-NL |